KPMC 2010. Czyli Puchar Premiera Korei.

Mija blisko miesiąc  od mojego powrotu z KPMC w Korei i choć ten wpis był gotowy już jakiś czas temu – czekał na odpowiednią okazję…

Dziś odnalazłem na facebook kilku fantastycznych znajomych, których miałem okazje poznać w Korei ; ) dzięki znacznej poprawie humoru poleciał wpis… : )

Część z was zapewne wie już co nieco  śledząc portale społecznościowe jednak tutaj bez skrótów chciałbym opowiedzieć wam w kilku zdaniach co się działo… i dlaczego warto walczyć o wyjazd w takim turnieju. : )

Jak wiecie po wygraniu kwalifikacji w Warszawie zdobyłem prawo do reprezentacji Polski i Polskiego Stowarzyszenia Go w 5tym Pucharze Premiera Korei w Baduk. Był to mój pierwszy tak poważny wyjazd i mam nadzieje, że nie ostatni, bo nie ukrywam bardzo mi się podobało. : ]

Podróż do Korei.

Opuściłem Poznańską Ławicę 20 października, by  z przesiadką przez Frankfurcie dolecieć do  lotniska w Incheon – miasta położonego niedaleko Seulu. Ktoś może zapytać dlaczego nie bezpośrednio do Seulu? Otóż  to właśnie lotnisko w Incheon obsługuje dalekobieżne loty międzynarodowe.  Jest też co prawda lotnisko w Seulu, ale ono obsługuje loty krótkobieżne czyli z Korei, Chin czy Japonii.

 

Po przylocie odszukałem i odebrałem bagaż i skierowałem się do wyjścia w poszukiwaniu naszego opiekuna. Tu rozpoznałem Frederika – 5dan ze Szwecji, który leciał tym samym lotem z Europy. Po moim telefonie z informacji turystycznej chwilę później spotkaliśmy się z opiekunem i innymi zawodnikami.

Poczekaliśmy chwilę czasu na przyloty innych zawodników i poszliśmy na obiad.  Zamówiłem oczywiście  ostre „kimczi” za rekomendacją Włodzimierza Malinowskiego 1dan, który był tu kilka lat wcześniej. Oczywiście Włodkowi chodziło o oldkimchi – czyli coś jak pikantne polskie gołąbki. Kimczi zaś to pyszna zupa ( z kapustą pekińską). Trochę się obawiałem czy mi nie zaszkodzi,  jednak powolutku zjadłem wszystko ze smakiem.

Hotel AirPark.

Po obiedzie w jednej z lotniskowych restauracji, przejechaliśmy  lotniskową taksówką do hotelu AirPark. (Tu spędziliśmy jedną noc prawdopodobnie także ze względu na odreagowanie zmiany czasu.)

Pod wieczór ruszyliśmy grupą ok 50 osób na kolację w lokalnej małej restauracji.

Byłem nawet nieco zaskoczony, że w tak małym lokalu wszyscy się pomieściliśmy.

Przed powrotem do hotelu zrobiłem małe zakupy. Po użyciu koreańskich słów kluczy – ‚Dzień dobry’ ‚Dziękuje’ i  ‚Dowiedzenia’  wszystko wydawało się takie proste. …

Po bogatej w wydarzenia nocy (pożar hotelowej restauracji : ) Następnego dnia  ok 9:00 ruszyliśmy w drogę do Changwon – jednomilionowego miasta leżącego na Południu Korei. Po drodze zjedliśmy lunch by po 5 godzinach całej podróży dojechać do celu.

Po rejestracji w hotelu mogliśmy odpocząć zaledwie 2 godziny. Później rozpoczynała się audiowizualna prezentacja regionu, informacja o serwerze Wbaduk i jego nowościach oraz na końcu prezentacja parowania w pierwszej rundzie. Rozdano nam też identyfikatory i inne gadżety.

Przyszedł czas na oficjalną kolację z boskim azjatyckim jedzeniem…  Mógłbym zaśpiewać za każdym razem podchodząc do szwedzkiego stołu… I’m in heaven…

Warte odnotowania było jeszcze spotkanie z Hajin po kilku miesiącach. : ) ( Dla nie zorientowanych – to koreańska profesjonalistka, która odwiedziła Polskę na tegorocznej LSG dając bardzo wiele wykładów i symultan). Przyznam, że bardzo miło wspominam to spotkanie : ).  Później poza przejściem się główną ulicą w Changwon i długonocnym oglądaniem Baduk TV i śledzeniem tegoż samego meczu Lee Changho na portalu Wbaduk… nic wielkiego się nie wydarzyło.

Inne zdjęcia:

Ten pokaz slajdów wymaga włączonego JavaScript.

Go part – część pierwsza.

W ramach małego powrotu do grania w turniejach pojechałem na turniej do Łodzi.

Był to turniej eliminacyjny do Ligi Mistrzostw Polski, która odbędzie się w Krakowie. Awans do ligi uzyska tylko najlepsza czwórka z tego turnieju należąca do Polskiego Stowarzyszenia Go (członkostwo).

Na wstępie podziękuje organizatorom za świetną organizację!! Było naprawdę nieźle. Tak trzymać ! Tak jakbym miał porównywać z Turniejem Warszawskim który w tym roku miał nawet nieco mniej uczestników. W Łodzi poczęstunku (ciastek) i napojów starczyło na wszystkie rundy… he he : )

Wracając do gier z turnieju…

Zagrałem 5 trudnych gier, trudnych bo przeciwnicy mimo niższego rankingu nie złożyli kopii i dali z siebie wszystko. Sam przyznaje, że miałem dużo szczęścia, bo sam z sobą na ich pozycji bym wygrał. Najtrudniejsze gry miałem już zaraz na początku z Pawłem Morawieckim 1dan.  Prowadziłem, jednak Paweł zbudował duże wpływy i starałem się grając lekko je redukować, nie dałem się sprowokować, rozciąć i dotrwałem do yose. Tak naprawdę wygrałem tą grę w yose. Miałem dosłownie 2-3 punkty przewagi i powiększyłem ją do 6 punktów po czym Paweł zrobił błąd i dostałem 3 kamienie za darmo powiększając przewagę do 12punktów. Paweł po grze westchnął, że wygrałem w końcówce. W sumie prawda, ale miałem nieco więcej punktów więc szykowała się wygrana o 1-3 punkty jeśli bym nie zrobił błędu. Ciężko było doliczyć.

Kolejną trudną grę zagrałem z wielkim łódzkim fajterem Krzysztofem Urtnowskim 1dan.

Zagrałem bardzo źle dając wejść głęboko w swoje moyo. Z tego tytułu wywiązała się walka na całej środkowej części planszy. Już chciałem składać broń, bo mój przeciwnik zbudował ogromne terytorium, które mogło dać mu wygraną…

Wpadłem na sprytny pomysł, żeby zagrozić wejściem swoimi kamieniami w to  jego terytorium, Urtek poprawnie obronił się przed atakiem, jednak jeden z ruchów grożących wejściem w urtkowe terytorium spełniał także inną rolę – odcinał ponad 40 kamieni w centrum które były rozłożone od bandy do bandy niczym smok.

Cięcie poskutkowało. Wychodząc w sente odbierałem każdy vital point grożący przecięciem grupy  także w sente! Mój przeciwnik nagle został z grupą, która miała tylko jedno oko( a może wcale?). Po sprytnym squeeze myślałem, że Urtek jednak zrobi dwoje oczu , ale i tu  sprytnie mu je odebrałem.  Krzysztof nie składał broni. Ostatecznie udało mi się ubić te kamienie w centrum, wkrótce później Urtek zrezygnował. Bardzo ciężka gra, bo popełniłem dużo błędów.

Na kolejne ciężkie wyzwanie długo nie czekałem. Już w czwartej rundzie spotkałem się z także do tej pory niepokonanym Kubą Straszewskim 1 dan. Przyznam, że dziwna to była gra. Grałem zbyt wolno nie redukując wpływów które oddałem całkowicie w zamian za terytorium. Wg mnie Kuba mógł to wygrać w końcówce mimo mojej inwazji : ) Przynajmniej ja na jego miejscu bym z sobą wygrał. Po grze pokazałem wygrywający wariant…

Morał – Ważne decyzje mające zadecydować o przyszłości (gry, życia….) podejmuj z rozwagą.

W końcu Go to taka gra gdzie decyzje często pokrywają się z tym w realnym życiu, jeśli poprawnie odpowiesz możesz wygrać tu i tu. Dlatego warto zastanowić się nad każdym ruchem jaki wykonasz o te kilka minut(sekund) dłużej.

Tak więc do zobaczenia w Krakowie !

Wyniki Turnieju w Łodzi

Relacja z turnieju Łódzkiego – strona klubu Łódzkiego

5 pierwszych desek z tego turnieju (w tym 4 moje gry : ) )

Aha bym zapomniał. Po turnieju uzyskałem brakujące 8 punktów do ratingu EGF, które dały mi awans na 4 dan EGF !  Jestem w TOP10 POLSKI!!

To dopiero początek he he 🙂 Czas wygrać punkciki od zagranicznych graczy! : )

„Mały” update…

Dawno nie pisałem, bo w trakcie sesji nie miałem nawet czasu pisać… Ciągle zaliczenia, egzaminy oraz dodatkowa praca, do tego przygotowywanie się przed dość ważnym dla mnie Turniejem Warszawskim oraz WZC PSG, które jak co roku odbywało się wieczorem po sobotnich rundach turniejowych Międzynarodowego Turnieju Warszawskiego.

Zresztą kto śledzi Facebook był w miarę na bierząco z pewnymi faktami 🙂 Będę w przyszłości zmierzał do ograniczenia pisania na FB, za to wykorzystam Twittera (mam w telefonie FB i Twitter, ale ten drugi znacznie mniej pobiera pakietów przynajmniej optycznie) Będę musiał poświęcić trochę czasu na zsynchronizowanie telefonu, FB, Twittera, WordPressa do tego mały refresh … bloga.

Zrezygnowałem z bycia starostą u siebie na roku – troszkę, żeby nie powiedzieć bardzo się zawiodłem na współpracy ze studentami. Nie będę już pisał do jakich sytuacji dochodziło. Pozostawię to bez komentarza i przetrawienia osobom będącym w temacie. We wrześniu udam się zapewne do dziekana… z tą radosną dla niego informacją, a póki co zostanę starostą do końca semestru… :]

Z małych sukcesów goistycznych dodaję do Warszawskich trofeów 3 miejsce (brąz) na Międzynarodowym Turnieju Warszawskim o yeah!

Gry były ekscytujące, a walka czasem mrożąca krew w żyłach. Przyznaje miałem trochę szczęścia 🙂

Tym samym zbliżam się powoli do magicznej granicy 4dan – zostało mi zaledwie 20 punkcików czyli ok. dwie gry z równymi przeciwnikami 🙂

Drugim małym sukcesem było zostanie w zarządzie Polskiego Stowarzyszenia Go – o tym będę chciał napisać osobny wpis.

Na LSG/planszówkach będzie mała profesjonalna niespodzianka, oficjalnie na Go-l zostanie to ogłoszone już niebawem 🙂 Tak więc tegoroczna LSG będzie szczególna – warto się tam zjawić choć na parę dni !